بررسی تظاهر نشانگر (imp۳)در اسکواموس سل کارسینوما، دیسپلازی و هایپرکراتوز دهان

سابقه و هدف: اسکواموس سل کارسینومای دهان(oscc)    90 درصد تمام بدخیمی های دهان را تشکیل می دهد. علی رغم پیشرفت های  انکولوژی، پیش آگهی oscc هنوز به دلیل طبیعت مهاجم غیرمطلوب است. هر چه oscc زودتر تشخیص داده شود درمان راحت تر و پیش آگهی آن بهتر خواهد بود.مطالعات گذشته نشان داده اند که مارکر insulin-like growth factor ii mrna binding protein 3 (imp3) در سلول­های سرطانی بروز می کند اما تظاهر آن در سلول های سالم و دیسپلاستیک کم یا منفی است. هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه تظاهر نشانگر imp3 در اسکواموس سل کارسینوما، دیسپلازی و هایپرکراتوز دهانی است. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی از هر ضایعه 34 عدد و در مجموع تعداد 102 بلوک پارافینی ، توسط دو پاتولوژیست، بازبینی شد و توسط مارکر imp3 مورد رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی(ihc)  قرار گرفت. سپس میزان رنگ پذیری تعیین شده و آنالیز آماری با استفاده از آزمون های kruskal–wallis test و مشاهده دو به دو dunn test  با نرم افزار spss ver.22 صورت گرفت. یافته ها: تظاهر مارکر imp3 در اسکواموس سل کارسینوما به طور معنی داری بیشتر از تظاهر آن در دیسپلازی و هایپرکراتوز بود. (001/0>p ) تظاهر imp3 در oscc با grade ii,iii در مقایسه با osccهای گروه grade i اختلاف آماری معنادار داشتند . (002/0= p ، 013/0 p) نتیجه گیری: تظاهر  imp3به طور معنی داری در oscc بیشتر از دیسپلازی و هایپرکراتوز است. این بیانگر نقش احتمالی imp3 در شروع و پیشبرد سرطان است. بنابراین ارزیابی های کاملتری، به جهت اهمیت پروگنوستیگ و درمانی آن پیشنهاد می شود.